بخش قابل‌ملاحظه‌ای از مطالب موجود در اینترنت به دست ربات های نویسنده نوشته شده است. امروزه، ابزارهای نگارش هوش مصنوعی به صورت رایگان در دسترس همگان قرار دارد؛ مِن‌جمله دانشجویان. با توجه به تغییرات سریع و گسترده‌ای که در جهان امروز شاهد هستیم، تالیف پسااِنسانی که انسان‌ها و ماشین‌ها در آن به همکاری می‌پردازند، می‌تواند پیامدهای اخلاقی بسیاری به همراه داشته باشد. از آنجا که محتوای تولید شده به دست ماشین‌ها در مقیاس گسترده برای برقراری ارتباط با سایرین به کار برده می‌شود، مطالعه اخلاق در هوش مصنوعی باید در دستور کار مراکز آموزشی قرار گیرد.
ربات های نویسنده نیز قادر به نگارش هستند
ربات
های نویسنده از قبیل GPT-3 در چند ثانیه قادر به تولید متنی هستند که گویا
به دست انسان نوشته شده است. در ماه سپتامبر ۲۰۲۰، ربات GPT-3 مقاله
کاملی در روزنامه گاردین نوشت تا این نوید را به مردم بدهد که هوش مصنوعی
ابزار ترسناکی نیست. هوش مصنوعی این کار را به واسطه «تولید و پردازش زبان طبیعی»
انجام می‌دهد . در همین راستا، زبان انسان به دستورهای کامپیوتری و بالعکس
تبدیل می‌شود. برای انجام این کار، الگوریتم‌های ماشینی به مطالعه
میلیون‌ها نمونه متن، واژگان، جملات و پاراگراف‌هایی می‌پردازند که انسان
از آنها برای درک عمومیِ بافت زبان استفاده می‌کند. سپس، ماشین از دانش
برای تولید متن استفاده می‌کند. تا همین سال ۲۰۱۹، این نوع فناوری دور از
دسترس به نظر می‌رسید . اما امروزه، در دسترس قرار گرفته است . برای نمونه،
ابزار تولید محتوای رایگان Zyro برای وب‌سایت‌ها متن تولید می‌کند . شما
می‌توانید دسته‌های «سلامت و زندگی» و «مربی خصوصی» را انتخاب کنید. متن
زیر در عرض دو ثانیه در اختیارتان قرار می‌گیرد:
«من تجربه کافی در
زمینه‌های آموزش فردی، عملکرد ورزشی و تغذیه را دارم. همچنین، کار با
کودکان، زنان باردار، افراد مسن، افراد ناتوانِ جسمی، ورزشکاران و تمامی
علاقمندان به شرکت در رقابت‌های ورزشی نیز از جمله قابلیت‌های من است.
مشاوره‌های من منجر به ارتقای سطح سلامت کلی و عملکرد افراد می‌شود. من به
سایر گزینه‌های سلامت از قبیل مشاوره تغذیه و سلامت نیز علاقمند هستم. در
اوقات فراغت از حضور در کنار خانواده، بیرون از خانه و یا کار نگارش لذت
می‌برم.»
این محتوا می‌تواند مناسبِ وب‌سایت من باشد. این فرصت را دارم
تا پاسخ‌های بیشتری از ابزار تولید محتوای رایگان Zyro درخواست کنم. متن
زیر در عرض دو ثانیه ارائه می‌گردد:
«من تجربه‌ی کار با بزرگسالان و
کودکان را دارم و می‌توانم سلامت فیزیکی و روانی آنها را بهبود بخشم. مایلم
به شما کمک کنم تا به اهداف خود برسید. دوست دارم به دیگران کمک کنم تا به
اهداف‌شان برسند. من مادرِ دو فرزند سالم و همسر دو انسان فوق‌العاده
هستم.»
اگرچه Zyro متوجه خظای آشکار (یعنی تکرار) در جمله آخر نمی‌شود،
اما تصحیح این‌گونه مسائل کار آسانی است. امکان تولید متن در چند ثانیه
وجود دارد. ابزارهای دیجیتال دیگری از قبیل ابزارهای تاویل‌کننده و نگارش
مجدد می‌توانند تا ۱۰۰۰ مقاله را تنها با استفاده از یک مقاله تولید کنند.
هر کدام از این مقاله‌ها می‌توانند منحصربفرد باشند. برای نمونه، Quillbot و
WordAI توانایی بازنویسی سریع متن را دارند و تشخیص سرقت ادبی را سخت
می‌کنند. WordAI قادر است محتوای نامحدودی با کیفیتی مثال‌زدنی تولید کند.
مدارس و دانشگاه‌ها باید به پرسش‌های زیر توجه داشته باشند؟
تولید
این ابزارهای نوین چه پیامدهایی برای آموزش، نوشتار و جامعه دارد؟ ممکن
است برخی افراد به فکر تقلب در نگارش مقاله‌ها و سایر تکالیف درسی بیفتند.
مسئولان مدارس و دانشگاه‌ها باید تدابیری برای مقابله با این قبیل از مسائل
در عصر پساانسانی بیندیشند. دامنه‌ی استفاده از ماشین‌ها به قدری افزایش
یافته که افراد دستکم برای بررسی اشتباهات املایی و دستوری از آنها استفاده
می‌کنند. ابزارهایی نظیر Turnitin که برای تشخیص سرقت ادبی ساخته شده است،
می‌توانند نویسنده متن را با استفاده از ابزارهای پیچیده شناسایی کنند .
این کار با شناخت اثرانگشت منحصربفرد نویسنده (انسان) صورت می‌گیرد. در
بخشی از این فرایند، نوشتار تایید شده به صورت الکترونیکی با نوشتار قبلی
دانشجو مقایسه می‌گردد. امروزه، بسیاری از دانشجویان از ابزارهای نگارش هوش مصنوعی
استفاده می‌کنند. شاید بهتر است به جای ممنوعیت یا تلاش برای افشای همکاری
انسان و ماشین، از این خلاقیت افزوده استقبال به عمل آید. افراد باید نحوه
نگارش با ماشین‌ها را یاد گیرند چرا که این کار در آینده اهمیت بالایی
خواهد داشت.
ربات های نویسنده از سرعت خارق‌العاده‌ای بهره می‌برند.
آنها قادرند به چند زبان بنویسند، از تصاویر استفاده کنند و در عرض چند
ثانیه به تولید فراداده، عنوان، تبلیغات اینستاگرامی، ایده محتوا، صفحه
ورودی سایت و متن بهینه‌سازی شده برای موتورهای جستجو بپردازند. دانشجویان
باید از این نوع قابلیت‌های ماشین‌ها استفاده نمایند. شاید بهتر است
ارزیابی دانشجویان با توجه به توانایی استفاده ماهرانه‌ی آنان از این
ابزارها صورت گیرد؛ نه اینکه فقط به ارائه متنی بسنده شود که تماماً به دست
انسان نوشته شده است.
آیا استفاده از ماشین‌های نگارشی با اصلِ عدالت سازگار است؟
این پرسش کماکان جای بحث و بررسی دارد. دانشجویانی که به ربات های نویسنده بهتری دسترسی داشته باشند، قادر به تولید و ویرایش بهتر متن خواهند بود. ربات های نویسنده پیشرفته قیمت بسیار بالایی دارند و به صورت ماهانه در دسترس قرار می‌گیرند. اگر مدارس و دانشگاه‌ها ابزارهای پیشرفته نگارش هوش مصنوعی را در اختیار فراگیران قرار ندهند، نابرابری در حوزه آموزش تشدید خواهد شد. باید پروتکل‌هایی برای تعیین نویسنده متن در نظر گرفته شود. باید مشخص شود چه کسانی در نگارش متن نقش داشته‌اند. باید مسئول محتوا و آسیب‌های احتمالی آن تعیین گردد. سیستم‌های شفافی برای شناسایی، تایید و کمیت‌سنجیِ محتوای انسان مورد نیاز است. مهم‌تر از همه، باید به بررسی این مسئله پرداخت که آیا استفاده از ابزارهای نگارش هوش مصنوعی برای همه دانشجویان منصفانه است یا خیر. افرادی که هیچ شناختی از نگارش هوش مصنوعی ندارند، بهتر است کار با ابزارهای رایگان را در فضای اینترنت آغاز کنند و با معنای «تولید» در آینده‌ی رباتیک آشنا شوند.
انواع کاربردهای هوش مصنوعی در صنایع مختلف را در هوشیو بخوانید
منبع: هوشیو
